نفسی دیگر نیست

بسته راهش را بغض

بی صدا میگریم

به خودم میخندم

اشک در چشمم نیست،گونه هایم خشک است

اشک هم از من ِ بیگانه جداست

به خودم میگفتم،آن که با من هست تا آخرین قصه خداست

حال میپرسم اگر هست،کجاست؟

اگر اینجاست چرا من ز غم تنهایی،تارم از پود جداست؟

اگر اینجاست چرا گریه خشکم برپاست؟

اگر اینجاست چرا روز و شبم بی فرداست؟

آری،جز خدا هیچ کس اینحا نست

به ظاهر منم و تنها من

از همه دور و به غصه نزدیک

خسته از این قفس تنهایی

خسته ازاین شب و روز تاریک

نفسی دیگر نیست،نفسی دیگر نیست...

به روح این زندگی !!!

به روح این مدرسه !!!

این که جوری پیش می ره تا چند وقت دیگه آگهی ترحیمم رو می بینید...

آخه 1 نیس به اینا بفهمونه ما دانش آموزیم نه تراکتور!!!

آخه چرا وقتی امتحان میان ترم حسابان داریم باید امتحان هندسه و عربی هم داشته باشیم؟؟؟

امشب تنها تر و خسته تر از هر روزم کاش میشد گوشه ای نوشت: خدایا امشب خیلی خسته ام فردا صبح بیدارم نکن !!!

خدایا...

رحمتی کن تا ایمان،نان و نام برایم نیاورد؛

قوتم بخش تا نانم و حتی نامم را در خطر ایمانم افکنم؛

تا از آن ها باشم که پول دنیا را می گیرند و برای دین کار میکنند؛

نه آنها که پول دین میگیرند و برای دنیا کار میکنند.

«دکتر علی شریعتی»

شعاع مهربانیت را         

 روزبه روز زیادتر کن

                                   آن وقت تا خدا فاصله ای نیست ...